د سعید افغاني : آزاده ، ټولنیزه ،علمي ، فرهنګي  او نشراتي ارګان  ته  ښه راغلاست!
سایرنشرات  هـدف ارگان
اعـلانات مرکزاستراتیژیک ورزش شخصیت های فرهنگی  ارشیف کتب اسلام  
صفحه سعیدافغانی صفحه اصلی

نوشته :  محمد مهدی «  بشیر»

پدر و رهنمای من

استاد علی اصغر هروی 

امروز جمعه دوم  قوس سال  ۱۳۸۶ برابر است  با ۲۳  نوامبر  ۲۰۰۷ مصادف است با  بیست و ششمین  سال وفات پدرم  شادروان استاد علی اصغر بشیر هروی شخصیت  فرهنگی، ادیب، شاعر، نویسنده، مؤرخ، محقق، منجم، طنز نویس و در نهایت یک خدمتگار صدیق فرهنگ با شکوه وطن  عزیز ما افغانستان .   

استاد بشیر هروی با وصف اینکه تعدادی کتب چاپ شده از خود به یادگار گذاشته ولی تعدادی از آثار شان به علت استغنا، تواضع و عدم دست و پا زدن به هر در و مقام، ضعف بضاعت مالی شخصی، کم توجهی حکومات سابقه به انتشار  فرهنگ و سر انجام  بعلت به درازا کشیدن  جنگ  و مصیبت ها در وطن و با ورود  به اصطلاح مجاهدین به کابل و شروع  جنگهای  تنظیمی  و چور وچپاول  خانه ها و ادرات دولتی و به یغما بردن آثار فرهنگی  توسط  بعضی از این  بی فرهنگها،  تعدادی از نوشته های پدرم مانند هزاران آثار تاریخی و فرهنگی  کشور ما یا به  سرقت  رفته  و یا هم  توسط  این  دشمنان فرهنگ  مردم  سوختانده  شده و تعدادی هم شاید  به همان  شکل  دستنویس نزد بعضی از فرهنگیان کشور ما موجود باشد و یا صرفآ به شکل پا ورقی ها در مجلات کشور به چاپ رسیده  که  استفاده از  .آن برای پژوهشگران آینده خالی از اشکالات نمیباشد
 

شاید  فرهبخته گانی از جمله  دانشمندان  و یا دوستان و اراتمندان  دانش دوست  پدرم در گوشه های مختلف جهان و یا در داخل افغانستان  روزی به چاپ آثار چاپ نا شده  شایق گردند .
 

باید به عرض برسانم که  خوشبختانه  تنها  یکی از کتاب های  پدرم  بنام " اندیشه های عرفانی  پیر هرات " نزدم موجود است که اگر خدا بخواهد در آینده نزدیک به نشر مکمل  آن از طریق  این سایت خواهم پرداخت و متاسفانه هیچ نوع اثر چاپی و یا قلمی دیگر از مرحوم استاد  بشیر نزد من  نیست و اگر عزیزان محترم همجو آثاری از استاد بشیر در اختیار داشته باشند ، امید است این سایت  را کمک کنند و بنام ارسال کننده آن نشز خواهم کرد .
 

شاد روان  استاد علی اصغر بشیر  چون بیشتر وقت  خویشرا  صرف مطالعه،  تحقیق  و پژوهش  و سرودن و نوشتن میکردند،  بنا بر آن به  صورت طبعیی،  طوریکه خصوصیت  حیات فردی  دانشی مردان جهان است،  وقت شان  بیشتر در میان  دوستان محقق  و ادب دوست می گذشت  و من  شکی ندارم که  در باره مقام علمی وی، آثار شان و خاطرات  حیات فرهنگی وی،  دانشمندان وطن و ادیبان محشور با وی معلومات بیشتر دارند تا ما اعضای خانواده و یا سایر خویشاوندانش .
 

اما بر خود فرض میدانم  تا بحیث یکی  از پسران آن  زنده یاد اندکی  روی زنده گی  خانواده گی  او مکث کنم .
 

هر زمانی که چشمانم را می  بندم و صحنه ها  و برش هایی از خاطرات گذشته را در میان  خانواده بخاطر میاورم  فقط به این نتیجه  میرسم که چه مهربان مردی بود  استاد بشیر به  مقابل  همسرش، شوهری  بود با وقار و بسیار مهربان و نهایت با توجه و رفیق با مادرم .
 

پدری بود نهایت مهربان به فرزندان، بطوریکه  نمیدانستیم وی  دخترانش را بیشتر دوست  دارد  یا پسرانش  را.  حتی  نمیدانستیم  کدام  دختر و یا  پسرش را بیشتر دوست دارد.  زیرا همه  در حالات مختلف از نهایت محبت  پدرانۀ او  بر خور دار بودیم . او  پدر بزرگی بود که نواسه هایش " بابا "  گویان چون پروانه ها دورش می چرخیدند. فرقی میان ما پسران و داماد هایش نبود. زبرا همسر هر  .دخترش برای او مانند فرزند خودش بود 

ما به یاد نداریم که دوستی را آزرده باشد و یا کسی که یکبار با وی آشنا شده از وی گسسته باشد.

گاهی می شنیدم که دوستانش در غیاب وی تبصره میکنند و میگویند، عجیب مرد با  فرهنگی  است. چه بپرسی  که عالمانه  جواب ندهد. اشعار شعرای  جوان را تصحیح میکرد، جوان  دیگری را تعلیم میداد که چگونه طنز بنویسد و خصوصیت طنز چیست، با دیگری در باره آیات قرآنی بحث میکرد، از تاریخ و نجوم به پرسنده اش معلومات میداد. ماخذ ثقه و با ارزش را برای محقق جوانی نام میبرد تا اثرش را تکمیل کند. در چند سالی که  مدیر مسوول چریده  ترجمان  بود و  بنده بعد از ظهر از مکتب راسآ  به  دفتر ترجمان  میرفتم  و صحبت های  شان را با نویسنده ها،  شاعران،  طنز نویسان، کتابدوستان  و روزنامه نگاران میشنیدم، در آنوقت نمیدانستم که با شنیدن صحبت های شان  مستقیم و غیر مستقیم من هم آموزش می بینم. تنها سالهای بعد ازمرگ پدرم که خودم بحیث آمرچاپ، معاون اول سکرتر مسؤول و عضو هیآت تحریر روز نامه های انیس، هیواد و مدیر مسؤول مجله دکمکیانو انیس تقرر یافتم  و با روزنامه ها و مجلات دیگر همکاری داشتم ، داستانها و مقالاتی را نوشتم درک کردم که انفاس پاک پدر بزرگی چون استاد بشیر هروی یار ویاور من در پیشبرد کار های  مطبوعاتی منست 
 

آری من شاید  کوچکترین  و کم استعداد ترین شاگرد وی باشم  که کمترین  بهرۀ از دانش آن بزرگمرد گرفته ام،  اما باز هم  سپاسگزارم از پدری چون شاد روان استاد  بشیر و سپاسگزارم از خدای بزرگ و توانا که اگر نتوانستم کمالم را به اندازه وی برسانم حداقل در قطار فرزندانش جای دارم .
 

محمد مهدی «  بشیر »

گرانـو وطنوالواو درنو لوستونکو!  

که چیري غواړې  چه ستاسو «  ادبي ، عرفاني ،  فرهنګي او کلتوري » مطالب  په دې نشراتي 
پاڼه کې خپاره شې ،   نو په  دې  توګه ستاسو  نه  په ‌ډیره درناوې هیله کیږې  چې
خپل لیکل شوې مطالب  په  لاندې  بریښنا لیک « ایمل » مونږ ته  راولیږې .

said-afghani@gmx.de
stratgeitudies@csyahoo.com


د سعید افغاني د سولی او تفاهم نشراتي ارګان  
 د نشراتي بورد  تر څـارنی لاندی  خپریږی .

  مؤسس        :  د حق دلاری کلتوري مرکز
 مسؤول مدیر   :  برهـان الدین  « سعیدی »

د تأسیس کال  

  د حوت اومه ،  د  ۱۳۸۸ هـجری شمسي ـ  کال  
   د  فبروری  ۲۶  ،  د  ۲۰۱۰  میلادي   ــ کال    

هره  لیکنه  د لیکوال خپل نظر  دی  او خپله  دلیکوال اند  څرگندوي
استفاده از مطالب سایت «  ارگان نشراتی  صلح و تفاهم  سعید افغانی »  با ذکر مأخذ آن آزاد است