|
د پروفیسور عبدالله بختانی « خدمتګار»
لیکنه
|
دا
څــه وشوه ؟
څومره په مستی کښي مي غمونه دې ؟
څو پر مـا
بي واره یي وارونه
دي ؟
زړه د فلک یخ نه شو کانې کوي
ما باندي بل کړي
سره اورونه دي
پورته توره وریځ له اسویلو مي شوه
خــــړ او نا انجام یي
سیلابونه دي
چــړ د حوادثــو کښي تـــنها
ګیریـــم
ډیرې ستومانی کښي مي لاسونه دي
تــوره شپه بو
ګنیږي له دغې تیارې
مخکښې تـر قیامته
، قیامتـــونه دي
روح د زندګـی وم د پیغور شومه
څه په
پر کالی کښي تقدیرونه
دي؟
چاته مخ کښي
کښیږدمه د غم کتاب
ډیرې شو
خې سترګې
او غوږونه دي
اوس لاهــم نیشه یم
له غیرت سره
سر کښي مي د
ګران وطن خیالونه دي
څوک چه
له بي نیازو نه یاري غواړي
هسې بختانــــــیه ! امــــیدونــــــه دي
*****
عبدالله خدمتګار بختاني
د ۱۳۳۴ هجری شمسي کال ـ ننګرهار
|
