 |
نوشته
: محمد عـــــزیز « عزیزی »
تاریخ
نشر : اول نوامبر ۲۰۱۰ میلادی
|
رمــز سجـــده
سجـــــده رمز
بنــدگی پــــیش خــدا
نـــــه برای زور وتـــزویر وریـــــا
سجده تسلیم
است وطاعت برخـــدا
غیـر آن بر هــــرکه
باشــــد نــــا روا
سجده گر از دل نباشد
سجــــده نیست
ساجـــــدان ِاین چنین
را مــژ ده نیست
خاک مالی جبین ، آنرا
چـــــــه سود ؟
گر همـــه قلبش نبــــاشد
درسجــــود ؟
خـــم نمـــودن سـر به پیــش دشمن ات
شـــــرمســـــاری است بر
جـــان وتن ات
نفـــس وشیطـــــان دشمـــــن دیرین تو
تـا ستــــــاند عقـــل وفـهـــم ودین تـــو
هر کــه با عقل تــو، او
دمســـاز نیست
دشمــنش ، ِمیـــــدان که او همــراز نیست
کار استحمــــار می
باشـــــد همـــی
تـا ربـایـد عقــــــل را از آدمـــــی
شیخ وپیری کو ترا
َمـِیّــت شَمـُـرد
دین ودنیـــای ترا با خــود بَبـــُرد
آنکه تقلیــــدش
به مردم بــار کـــرد
در حقیقــــت کــار استحـــمار کــــرد
عـــقل آدم را
اگـــر بگــــرفت آن
در ســـواری کردنــش مشکل مدان
زور وزر، تزویر را گــر بنــــگری !
هر یکی َامـــرت کنـــــد
، فـرمانبری !
تا تـرا اُو بنـــــده
سازد درمیـــان
عقــل تو بستانـــدش در هر زمــان
عقل را، امـــکان نمی باشـــد زدود
جــُز به تیـــــغ تیز
استحـــمــار ، زود
آدمی کــــو بند ه بر شیطـــان شود
دور از ازعقلش ، بهــر
دوران شـود
آنکه تسلـــیم هــوا ونفـــس
َگشت
فکر خــود گــم کرد او در
پهن دشت
هر که خودرا مرده دانست،
پیش پیر!
از مقــــام عقــل ، خـــود
آرد بــزیر
آنکه کــــارش از پی
تقلیـــد بــُــود
او اصالت را زعقــل
خـــــود زدود
هست تقلیـــد ، کــــارآن
بوزینگـــان
نه ز انسان را ، که دارد عقل وجـــان
جمله اینهــا عقــل را دشمن بُــَوند
در خــــط شیطـــان و اهریمن
بُــَوند
عقل را ، برکاربنــد با
چـــند وچـــون
حــــق خطابت کــرد ! َافـَلا
تـَعـِقـُلون؟(۱)
می شوی تو ، با
بصیرت رهنمــون
کــُن نظر برچشــم ! َافـَلا تـُبــِصُرون؟(۲)
تا شوی ره یاب و، از غفلت
بیـــرون !
ََ فقه آمـــد
بر تــو ! َافــَلا تـَفــقـَـهـُون ؟(۳)
ََ
گــر به استفهـــــا م
قرآن بنگــری
در طریق حـــق به
مقصــد ره ، بــُری
پس تو ای انسان خــدا را
بنــده شــــو
نه به پیش ِ هر خســی
شــرمنده شــو
سـجــــده را بر ذات
پاک کبـــریـــا
خــاص میــدار، تا شوی ازبند رهــا
سجــده را معـــراج ایمانت بـدان
دور از وســــواس شیطانت ، بدان
سجده کن بر درگهش از صدق جــان
تــا فــــرازی گـردن
انـــدر کهـکشان
بنده می شو !
،تا کـــه آزادت کـــند
از اسارت وارهــــــی ،
شـــادت کنـــد
افتخـــار آنرا که آزاد ی
هــــــدف
سر سپـــــارد تا ، ورا آرد بکـــف
آنکــــه در بند
اســارت زنـــده است
در حقیقت زنده نیست ، او مـرده
است
بنـــدگی ، از بهـر حق
فرخنــــدگیست
غیـــر آن ، در ماندگــی شرمــندگیست
ای «عــــزیزمِ » عـــابد ِ آزاده بـاش
بر سجـــو درگـــــهش
آمــاده بـاش
پـــایـان
یاد داشتها :
۱ـ افلا تعقلون ؟
اشاره به آیۀ قر آنی است که به صیغۀ
استفهام آمده است . : آیا تعقل نمی ورزید ؟ یعنی آیا عقل ندارید؟
۲ــ افلا تبصرون
؟ نیز اشاره به ایۀ قر آن به صیغۀ استفهام است که: آیا
بصیرت ندارید؟ یعنی چشم ندارید؟
۳ــ افلا تفـقـــهون ؟ نیز اشاره به آیۀ دیگر قر آن است
که : آیا شما تفقه ندارید ، یعنی اهل
فقاهت نیستید ؟
پنجشنبه 28 اکتوبر
سال 2010
برابر به: ششم عقرب
سال1389
مطابق به : 20 ذی
القعده سال1431
hmaazizi@yahoo.co.uk
|
