نوشته   :   محمد عزیز  «  عـزیزی  »  تاریخ نشر :   ۲۲ـ۲ـ۲۰۱۱   میلادی

سروده های آتشین
 

 لا بباید گفت  غـــیرالله را

نفی   میکن ما سوی الله را

 تا نگو یئ لا اله ، اول بــدل

 نیست مقبول   ذات الا الله را
٭٭٭٭٭

تا کسی را   لااله ایــقان نشد

   قــــول  الا الله را  ایمان  نشد

 آنکه بر طاغوتیان کفرش نبود

نیست مومن پیرو قــرآن  نشد

بعد ازین  بشنو تـوآهنگی دگـر

 می سرایم  تا کنــد  بر دل اثر

خفته را بیدار، می بایــد نـمـود

 تا که در حـــرکت  بیفتد تیز تر
٭٭٭٭٭

هیچ مـُطــرب ساز و آهنـگـی نزد

   تـا ســُرولـَی را  او پیوندی نـزد

بهـتـر آن باشد که هر نظمی  ونثر

گفتـه ناید ، گـر بـدل چنـگــی نـزد

خـــیز از جا فــــکــرنو بنیـــاد کن

رسم وراه جـــاهـــلی بر بــــاد کن

 کوفتن بر مغز خود دیوانگی است

  گر تو هشیاری ؟نه دشمن شاد کن

 آدمی گـر عــقــــل باشـد  مایــه اش

 نیست عیبی  گر َنَـبـَود سرمایه اش

   هــــر ِکراعــقـلی نباشد  در سرش

ترس میـــــدارد زشــکل ســایه اش
٭٭٭٭٭  

خیز از جـا با توان ِ خود  َبـَدو

در پی  هر ناکسی  هــرگزَمَرو

 با تلاش  وکار خود یابی مراد

هست انسان  از پی کارش ِگرَو

 پایان

محمد عزیز ( عزیزی) – لندن شب  ساعت   22:52

 روز دوشنبه دوم حوت سال 1389

برابر با:  2011-02-21

ومطابق به : 17 ربیع الاول سال 1432 هجری قمری