د سعید افغاني : آزاده ، ټولنیزه ،علمي ، فرهنګي  او نشراتي ارګان  ته  ښه راغلاست!
سایرنشرات  هـدف ارگان اعـلانات مرکزاستراتیژیک ورزش شخصیت های فرهنگی  ارشیف کتب اسلام   صفحه سعیدافغانی مضامین سعید افغاني صفحه اصلی

نوشته : دوکتور محمد سعید  « سعید افغانی »

تاریخ نشر :  ۶ـ ۸ ـ ۲۰۱۰ ـ  میلادی

 

طبیب بگو مرض من چه و چاره ام چیست ؟

« قسمت چهارم » 

 

طبیب :  از دیر است که  من  به  درد های  مریضان  اجتماعی  سرو کار  دارم ،  به نالش های  بی پایان مواجه  میباشم .

 نالش های مختلف دردهای  متنوع  احساس میگردد.  ضمنآ   گاهی مردم  در جستجوی  چاره  و گاهی از بی  چارگی  آه و فریاد   میکشند ،  توصیه های  مختلف  شنیده  میشود  و تحلیلات  متنوعی  بمیان آمده  استدلال ها  اقامه میگردد و لیدرشپ ها به  قیافه های مختلف قـد علم  میکنند ، دیر وصومعه زیاد میشود ، از گل  و بلبل  سرایده اند ؛  از کتاب  و شراب  حکایت  میکنند ؛  نام  های استعمار، استثمار و ارتجاع را لعنت  میگویند  و از امپریالیزم  شکایت  دارند .

بعضی  میگویند :  شعور سیاسی  ضعیف است !   بعضی  ها شرایط   ذهنی را تنها  به  بیداری  شعور سیاسی مربوط  نمیدانند .  میگویند :  نمیدانیم  چرا هنوز به  فیصله  قطعی  نه رسیدند ، و علت چیست  که چاره اساسی  بعمل  نه  آمده ؟

این صدا ها مدتی طغیان  پیدا میکند ،  چنان طغیانی که تو گوی  حتمآ  تآثیر مثبت  دارند .  مگر ؛ اندکی سپری نمیشود که  سکوت و خاموشی مطلق حکم  فرما  میگردد و چنان سکوت و خاموشی که تو گوی زبان در دهان  وجود  ندارد .

 در چنین مراحل  رعدها و برق ها  دیده  و شنیده میشوند ، مگر؛ توجه را جلب کرده  نمیتواند ! ژاله ، زلزله ،  طوفان  و سیلاب  فرصت های  مساعد را  نا مساعد  میسازد . مگر؛ جای  نهایت   تآسف  این است  که   نامساعد  و حتی  نا مساعد   دوام   داشته ،  احدی  پیدا  نمیشود  که  نامساعد را  به  مساعد تحویل  و تطور دهد .

من میدانم  چه  باید  کرد ؟   مگر؛  نمیدانم  که چطور باید  کرد ؟  و اگر  میدانستم  که  چطور باید  کرد حتمآ چیزی کرده میتوانستم  ، خاصتآ   پیدا کردن  حقیقتی  که :

چه باید کرد ؟  آسان نیست !   مگر ؛  تطبیق این  دانش بعد از پیدا کردن رمز چطور باید  کرد ؟  امکان پزیر است !!    من مدت ها نمیدانستم که چه باید کرد   و در مقابل  دردهای   متلاطم  اقلآ  تصور  چاره اساسی را هم  کرده نمیتوانستم  .  و اینک که  میدانم  چه باید کرد ؛  هم  سودی  ندارد  زیرا ؛  نمیتوانم چطور باید کرد که دردهای  متمادی را علاج  اساسی  کرده  بتوانم .

 پس ؛ بدین  اساس  مدتی غافل  بوده  و از مدتی است که بیداری  پیدا  کرده ،  مگر ؛  امیدی  احساس  نمیگردد که از بیداری  خویش  برای  علاج  امراض سالیان دراز  استفاده کرده  بتوانم .

من به صراحت لهجه  میگویم : که امراض اجتماعی  به  مرحله خطیر توصل  نموده   و از بالا  و پایان مشکلات به مثل  بارش  شدید   برج  ثور دامنگیر گردیده  است،  پس  تنها  اینکه چه  باید  کرد  کفایت نمیکند ، بلکه باید  سنجیده  شود  که چطور باید  کرد !

دانش من  میگوید :   باید  در این مرحله  خطیر ؛  رجال  دانشمند  و مخلص  خواه  بی طرف  و خواه ازهر جریان  که باشند  ،  کله های خویش را برای  بهبود اوضاع  نزدیک  سازند  و یک  جبهه  واحد را برای  اهداف  مشترک  بمیان آرند .

معقول  نخواهد  بود که از تفاهم  دور باشیم ؛  اینکه اهداف مشترک چیست ؟  درصورت  تبادله  افکار حتمآ به آن رسیده میتوانیم  و در صورت رسیدن به اهداف مشترک امید قوی است  که به سوال چطور باید کرد ؟  جواب مثبت و علمی را تهیه نمایم . 

من میدانم که توصل به این نوع  چاره های اجتماعی  ،  خالی از قبول  کردن رنج  نیست .  مگر؛  اگر رنج را برای  بهبود قبول  نداشته  باشیم ، امید  بهبودی جز رسوای  سودی  نخواهد  بود !

پس ؛  بیاید  حرکت را بالای  خطوط  عریض  طویل  و عمیق برای  رسیدن  به  تفاهم  اجتماعی   قبول کنیم ، علاوتآ  این  خطوط را از نقاط  مشترک شروع کرده  و به  طرف  اهداف  اساسی  خویش ،  راه های توصل  نزدیک را جستجو نمایم .

ــ مریض عزیز :   جملات  شما  قابل  تقدیر و تحقیق  میباشد !   بنآ  میخواهم   به  فکر دقیق  در مورد  آن   پرداخته ،  برایم   یادداشت  و تحلیل  تهیه   دارم  که  شما  در مقابل  می گفتید  :  شما  بصراحت گفتید ،  که باید  ساده و خوش باور باشم  .

مگر؛  من  به صراحت لازم  میدانم  که  بگویم ، محتاط زیاد هم  باید  نباشم ، از سایه  خویش  نه ترسم و در صورتیکه خاین ملی و خاین اخلاقی  نباشم  وعزم من برای خیر و منفعت عامه باشد ، چرا بترسم و برای چه  این نوع  زندگی  مفلوک را  دوام  دهم .

باور داشته باشید ؛  که من از این زندگی مفلوک ، مرگ را به  صد  مرتیه  ترجیع  میدهم . ما چه داریم  که  در هراس باشیم ،  افسوس :  زندگی  تباه ،  تاریخ  تباه و موجودیت ملی و اخلاقی در خطر مدهش دیده  میشود  و اگر  در چنین  مراحل  بازهم  از احتیاط  کار میگریم  ،  قبول  کنید  که مسوؤلیت  آینده بدوش همه  خواهد  بود .

شما باید قبول کنید که شما احتیاط را قبول کرده اید ،  مگر؛ احتیاط  زیاد  که  عبارت از احتیاط   محض باشد  قبول  ندارید  ،  پس ؛  بدین اساس  ما و شما در دو موافق  میباشیم  که احتیاط  بذات خود خوب و افراط در احتیاط  و احتیاط را بدرجه احتیاط  محض میرساند .

 باید تحلیل مذکور شما را قبول داشته ،  حتمآ بگویم :  در صورت که خاین  اخلاقی و  خاین ملی  نباشم  و عزم و نیت ما برای خیر و منفعت عامه باشد ، پس ؛ چرا  بترسم  و ازاحتیاط  محض ، کاراخذ  نمایم .

درست است که باید  به زندگی  مفلوک دوام ندهیم   زیرا ؛ واقعآ  از زندگی  مفلوک  مرگ  به صد مرتبه  ترجیح   دارد !  پس ؛  اگر  آمید  بهبود  اوضاع  مــوجود   نباشد ،  باید  به  هیچ   وجـه  برای  بمیان آوردن اصلاحات عمومی  و اقدام  به خیر  هراس  نداشته  باشیم  .

برای اینکه زندگی تباه ، تاریخ  تباه  ، موجودیت ملی و اخلاقی در خطرمدهش دیده میشود  وما چگونه  به زندگی  قابل  عار دوام  دهیم .

درست است که اگر در چنین مراحل از احتیاط  مفرط  کار بگیریم ،  مسوؤلیت  و لعنت  آینده  و مستقبل بدوش همه ما خواهد بود  و اگر درست میدانیم  باید در چنین مرحله هر دو دست را به سر نهاده ، شور  یا فریاد  و فغان را بمیان آریم   و ذهنیت عامه را  در  مقابل  اوضاع  نا معقول  بشور آورده ، کوشش کنیم  که اولاد  فاسد  وطن را هم  به عواقب خطر ناک ،  معطوف ساخته تا نا  صالح  همه  صالح  گشته به خطر مدهش اجتماعی  متوجه  گردند .

درست  است  که  درد را  باید  با  بی دردان ؛  عاملانه  در میان  بگذاریم ،   تا عــده  آنها  اضافه  تر نگردد .  

من باور دارم :   که  آرزوی  شما پاک و مقدس است ،  پس ؛  اگر عاملانه  مساعی  مقدور  را  بخرچ   دهید و فرصت های  معقول را از دست  ندهید ، موفقعیت  و کامیابی  با شما  است   و حتی  !   ناکامی  شما هم  حتمآ ، کامیابی ها  را  بمیان  میاورد .

 

« پایان قسمت  چهارم »

 

دوکتور محمد سعید « سعید افغانی »

چهارم  دلو سال ۱۳۵۰ هجری شمسی ـ کابل

 

 

ارشیف کتاب  طبیب بگو مرض من چه و چاره ام چیست ؟
قسمت هشتم قسمت هفتم قسمت ششم قسمت پنجم قسمت چهارم قسمت سوم قسمت دوم قسمت اول

بازگشت
گرانـو وطنوالو او درنو لوستونکو!  

که چیري غواړې  چه ستاسو «  ادبي ، عرفاني ،  فرهنګي او کلتوري » مطالب  په دې نشراتي 
پاڼه کې خپاره شې ،   نو په  دې  توګه ستاسو  نه  په ‌ډیره درناوې هیله کیږې  چې
خپل لیکل شوې مطالب  په  لاندې  بریښنا لیک « ایمل » مونږ ته  راولیږې .

said-afghani@gmx.de
stratgeitudies@csyahoo.com

د سعید افغاني د سولی او تفاهم نشراتي ارګان  
 د نشراتي بورد  تر څـارنی لاندی  خپریږی .

  مؤسس        :  د حق دلاری کلتوري مرکز
 مسؤول مدیر   :  برهـان الدین  « سعیدی »

د تأسیس کال  

  د حوت اومه ،  د  ۱۳۸۸ هـجری شمسي ـ  کال  
   د  فبروری  ۲۶  ،  د  ۲۰۱۰  میلادي   ــ کال    

هره  لیکنه  د لیکوال خپل نظر  دی  او خپله  دلیکوال اند  څرگندوي
استفاده از مطالب سایت «  ارگان نشراتی  صلح و تفاهم  سعید افغانی »  با ذکر مأخذ آن آزاد است